sobota, 17 marca 2018

No name

co mam mówić
gdy
widzę Cię na wietrze
jak trzymasz ją za rękę
i patrzycie razem w przestrzeń
gdy
wiem że przeszłość już nie wróci 
chyba jestem już nikim dla ludzi
gdy
nikt nie mówi mi dzień dobry
i nikt nie trzyma mojej torby
gdy
zrozumiałam że twa miłość
była zwykłym snem na jawie
nie ma znaczenia wspomnienie
czekam tylko 
aż odejdziesz w zapomnienie

12 komentarzy:

  1. Adrian Fechner17 marca 2018 10:56

    Zatkało mnie.. Ten wiersz jest cudowny.. Prosze cię pisz więcej.. Wow..

    OdpowiedzUsuń
  2. Natka !17 marca 2018 11:08

    Wiersz zmusza do refleksji! :)
    Pięknie kochana piszesz.
    Pozdrawiam i zapraszam do mnie!

    OdpowiedzUsuń
  3. Alternatywnie. 17 marca 2018 11:59

    Przepiękny - jestem pod ogromnym wrażeniem.

    OdpowiedzUsuń
  4. Unknown17 marca 2018 22:28

    Masz talent <3 Piękny i refleksyjny wiersz jedynie tytuł średnio pasuje. Pisz więcej :D Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  5. Jarosław Cieśla18 marca 2018 00:23

    Z przesłaniem wiersz, masz talent. Dużo można z niego wywnioskowaci. Mam nadzieje że historia bez tego zakoniczenia.

    OdpowiedzUsuń
  6. Magdalena Stadler18 marca 2018 02:33

    świetny post.. :) masz talent

    OdpowiedzUsuń
  7. świat toli23 marca 2018 11:32

    Piękny, widać, że poparty przeżyciem.

    OdpowiedzUsuń
  8. angel23 marca 2018 18:52

    Pisz więcej super

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)